Caldaloba
Debuxo a escala -xaneiro do ano 1876-
Debuxo a escala de D. José Villa-Amil y Castro, 1876 No libro “Museo Español de Antigüedades: bajo la dirección del doctor Don Juan de Dios de la Rada y Delgado” Tomo VII, ano 1876 e baixo o artigo “Os Castros en Galicia” de D. José Villamil y Castro, aparece o debuxo natural a escala da Torre de Caldaloba en planta e sección, amosando as dimensións dos fosos, explanadas e profundidade.

O plano máis antigo da torre de Caldaloba

Actualizado: novembro 2023
As alusións sobre Caldaloba e a parroquia de San Martiño de Pino, aparecen de forma íntegra nos seguintes textos do libro: “… SAN MARTIN DE PINO 58. Uno de los más complicados castros que hemos visto es el que se encuentra no lejos de la iglesia parroquial de esta feligresía. La croa, cuyo circuito tiene 275 metros, está completamente rodeada de elevado parapeto y profundo foso, y defendida por la parte más accesible de otros tres fosos separados por parapetos, unos más y otros menos elevados, con un ancho terraplén en la línea exterior. 59. En territorio de la misma parroquia se encuentra otro castro no menos complicado y mucho más notable, por contener en su croa el elevado torreón conocido por a torre de Caldaloba, de la cual alcanzan las memorias hasta los tiempos de los reyes Don Enrique IV y Don Juan II (1). Álzase el tal torreón (V. la lámina) de planta cuadrada y 10 metros de lado, hasta la altura de cinco pisos, a la orilla de una elevada mota circular, cuya corona tiene 90 metros de circunferencia, que está rodeada completamente de un profundo foso, y provista, por el lado unido al monte, de otro segundo foso, de un extenso terraplén y de otros tres fosos más, separados por parapetos. […] CLASIFlCAClON DE LOS CASTROS SEGÚN EL ESTADO EN QUE SE HALLAN: Otros dos castros, muy distantes de estos, y muy próximos entre si, como contenidos dentro de la misma parroquia de San Martín del Pino, en la Chaira, cerca do Villalba, presentan con ellos marcadas muestras de semejanza. El que corona una eminencia cercana a la iglesia parroquial, está rodeado de profundo foso, y defendido con otros tres, y un terraplén, por el lado más accesible. El otro, colocado en la ladera suave de una colina, y conteniendo en medio el elevado torreón de Caldaloba, se compone de una pequeña mota, rodeada de profundo foso, a que se agrega, por la parte que se une con lo alto de la colina, un estrecho camino cubierto, un foso, y a distancia de 33 metros, otros tres fosos, separados por dos parapetos. […] Resulta, pues, en vista de todo lo que dicho queda, que no tiene nada de quimérica empresa la de intentar establecer una clasificación, hasta con el carácter de cronólogica, de los castros, basada en la mayor o menor complicación de sus obras defensivas. Para lo cual pudieran tomarse como puntos extremos, por una parte los de Zoñan y Riotorto, que ofrecen tan sencilla estructura como riqueza de datos para acreditar la existencia en ellos de poblaciones de edad relativamente moderna, y por la otra el de Caldaloba, asiento de una de las más imponentes fortalezas señoriales del país, en el que se prodigiaron los trabajos de fortificación de notabilísima manera.”

Maio 2021, Suso Pena Regueiro

Mapa da web
BUSCAR:
caldaloba@caldaloba.es
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
Caldaloba
Contacto: caldaloba@caldaloba.es

O plano máis antigo

da torre de Caldaloba

Debuxo a escala -xaneiro do ano 1876
Actualizado: novembro 2023
Debuxo a escala de D. José Villa-Amil y Castro, 1876 No libro “Museo Español de Antigüedades: bajo la dirección del doctor Don Juan de Dios de la Rada y Delgado” Tomo VII, ano 1876 e baixo o artigo “Os Castros en Galicia” de D. José Villamil y Castro, aparece o debuxo natural a escala da Torre de Caldaloba en planta e sección, amosando as dimensións dos fosos, explanadas e profundidade. As alusións sobre Caldaloba e a parroquia de San Martiño de Pino, aparecen de forma íntegra nos seguintes textos do libro:  “… SAN MARTIN DE PINO 58. Uno de los más complicados castros que hemos visto es el que se encuentra no lejos de la iglesia parroquial de esta feligresía. La croa, cuyo circuito tiene 275 metros, está completamente rodeada de elevado parapeto y profundo foso, y defendida por la parte más accesible de otros tres fosos separados por parapetos, unos más y otros menos elevados, con un ancho terraplén en la línea exterior. 59. En territorio de la misma parroquia se encuentra otro castro no ménos complicado y mucho más notable, por contener en su croa el elevado torreón conocido por a torre de Caldaloba, de la cual alcanzan las memorias hasta los tiempos de los reyes Don Enrique IV y Don Juan II (1). Álzase el tal torreón (V. la lámina) de planta cuadrada y 10 metros de lado, hasta la altura de cinco pisos, a la orilla de una elevada mota circular, cuya corona tiene 90 metros de circunferencia, que está rodeada completamente de un profundo foso, y provista, por el lado unido al monte, de otro segundo foso, de un extenso terraplén y de otros tres fosos más, separados por parapetos. […] CLASIFlCAClON DE LOS CASTROS SEGÚN EL ESTADO EN QUE SE HALLAN: Otros dos castros, muy distantes de estos, y muy próximos entre si, como contenidos dentro de la misma parroquia de San Martín del Pino, en la Chaira, cerca do Villalba, presentan con ellos marcadas muestras de semejanza. El que corona una eminencia cercana a la iglesia parroquial, está rodeado de profundo foso, y defendido con otros tres, y un terraplén, por el lado más accesible. El otro, colocado en la ladera suave de una colina, y conteniendo en medio el elevado torreón de Caldaloba, se compone de una pequeña mota, rodeada de profundo foso, a que se agrega, por la parte que se une con lo alto de la colina, un estrecho camino cubierto, un foso, y a distancia de 33 metros, otros tres fosos, separados por dos parapetos. […] Resulta, pues, en vista de todo lo que dicho queda, que no tiene nada de quimérica empresa la de intentar establecer una clasificación, hasta con el carácter de cronólogica, de los castros, basada en la mayor ó menor complicación de sus obras defensivas. Para lo cual pudieran tomarse como puntos extremos, por una parte los de Zoñan y Riotorto, que ofrecen tan sencilla estructura como riqueza de datos para acreditar la existencia en ellos de poblaciones de edad relativamente moderna, y por la otra el de Caldaloba, asiento de una de las más imponentes fortalezas señoriales del país, en el que se prodigaron los trabajos de fortificación de notabilísima manera.”

Maio 2021, Jesús Pena

Mapa da web
BUSCAR:
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International