Caldaloba

A viaxe dos Reis Católicos a Galicia

Notas sobre o asedio

Actualizado: novembro 2023
No libro “Historia de la ciudad de La Coruña: la edad antigua y la media” escrita polo historiador e político galego D. Emilio González López e publicado no ano 1992, no capítulo 104 titulado “EL VIAJE DE LOS REYES CATÓLICOS A GALICIA Y SU VISITA A LA CORUÑA. LA FERIA DE VERANO DE LA CORUÑA, ESPECIE DE PUERTO FRANCO” redacta a pasaxe do asedio no castelo de Vilaxoán, con anterioridade á viaxe dos Reis Católicos, achegando novos datos como é a data da posesión como Gobernador de D. Diego López de Haro, o 3 de xaneiro de 1484.  Este dato aproxima a data do asedio á fortaleza de Vilaxoán, xa que tal como indica Vasco de Aponte e outros historiadores, foi o propio Gobernador López de Haro o que levou a cabo tal facenda: “..vínole cercar el Gobernador D. Diego López de Haro, pasó un año poco más o menos..” (Vasco de Aponte).   A duración do asedio non é de todo precisa, Vasco de Aponte alude a un ano máis ou menos, e o historiador galego D. Manuel Amor Meilán alude este feito a máis de once meses, pero trala carta analizada nesta web da Raíña Juana (filla dos Reis Católicos) con destino a Constanza de Saavedra (filla de Fernán Ares de Saavedra e Dª Constanza de Castro), redacta que o asedio durou once meses, por iso quizáis puido levarse a cabo entre xaneiro/febreiro a decembro do ano 1484.  TEXTO INTEGRO: Fernando de Acuña, Gobernador de Galicia por los Reyes Católicos, creyendo terminada su labor de someter a la díscola nobleza, dio por terminada su misión y se marchó de Galicia el 16 de noviembre de 1483, antes de que fuera ajusticiado, en Mondoñedo, el Mariscal Pardo de Cela. Hasta el 3 de enero de 1484 no se posesionó de su cargo el nuevo Gobernador, Diego López de Haro, señor de Sorbas del Consejo de S.M.  Pero, en realidad, no estaba totalmente dominada la rebelde nobleza gallega: seguía en pié, como un rescoldo, la de Pardo de Cela, continuada por su hija, Constanza Pardo de Cela y su yerno Fernán Arias de Saavedra, que se habían hecho fuertes en el castillo de Villajuán, donde fueron sitiados por las fuerzas reales, que no los rindieron hasta que el hambre y una epidemia acabaron con Doña Constanza y la mayor parte de los defensores.  Incluso la principal rebeldía, la del Conde de Lemos, apareció de nuevo, aunque acaudillada por un nuevo Conde: D. Rodrigo Enrique de Castro, nieto bastardo de D. Pedro Álvares Osorio. [...] Estos -los Reyes Católicos- , ocupados en la guerra de Granada, acudieron primero a los medios pacíficos, dirigiéndose al de Lemos para que entregase la fortaleza a un alcaide real; y al no hacerlo, como hubiera un cierto descanso en la campaña de la guerra granadina dicidieron marchar a Galicia para encargase ellos personalmente de la sumisión del rebelde magnate gallego […]  Sometido el de Lemos, los Reyes Católicos dicidieron continuar su viaje a Galicia para impetrar en Compostela la bendición del Apóstol para su campaña contro los moros grandinos. […] Prosiguieron su viaje por Galicia, marchando hacia La Coruña y otras ciudades gallegas […]  Emilio González López,  La insumisión gallega, op. Cit., p.p. 379-380

Referencias:

-

González

López,

Emilio.

Historia

de

la

ciudad

de

La

Coruña:

la

edad

antigua

y

la

media

.

Deputación

da

Coruña,

Imprenta

Provincial, 1992. ISBN: 84-86040-60-4.

O castelo despois do asedio, a Irmandade entre 1490 e 1498

Setembro 2021, Jesús Pena

De Anónimo - GEO Epoche. Als Spanien die Welt beherrschte, vol. 31, 2008, p. 45, Dominio público, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25293729
Mapa da web
BUSCAR:
caldaloba@caldaloba.es
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
Caldaloba
Contacto: caldaloba@caldaloba.es
Actualizado: novembro 2023

A viaxe dos Reis Católicos

a Galicia

Notas sobre o asedio

No libro “Historia de la ciudad de La Coruña: la edad antigua y la media” escrita polo historiador e político galego D. Emilio González López e publicado no ano 1992, no capítulo 104 titulado “EL VIAJE DE LOS REYES CATÓLICOS A GALICIA Y SU VISITA A LA CORUÑA. LA FERIA DE VERANO DE LA CORUÑA, ESPECIE DE PUERTO FRANCO” redacta a pasaxe do asedio no castelo de Vilaxoán, con anterioridade á viaxe dos Reis Católicos, achegando un dato novidoso como é a data da posesión como Gobernador de D. Diego López de Haro, o 3 de xaneiro de 1484.  Este dato aproxima a data do asedio á fortaleza de Vilaxoán, xa que tal como indica Vasco de Aponte e outros historiadores, foi o propio Gobernador López de Haro o que levou a cabo tal facenda: “..vínole cercar el Gobernador D. Diego López de Haro, pasó un año poco más o menos..” (Vasco de Aponte).   A duración do asedio non é de todo precisa, Vasco de Aponte alude a un ano máis ou menos, e o historiador galego D. Manuel Amor Meilán alude este feito a máis de once meses, pero trala carta analizada nesta web da Raíña Juana (filla dos Reis Católicos) con destino a Constanza de Saavedra (filla de Fernán Ares de Saavedra e Dª Constanza de Castro), redacta que o asedio durou once meses, por iso quizáis puido levarse a cabo entre xaneiro/febreiro a decembro do ano 1484.  TEXTO INTEGRO: Fernando de Acuña, Gobernador de Galicia por los Reyes Católicos, creyendo terminada su labor de someter a la díscola nobleza, dio por terminada su misión y se marchó de Galicia el 16 de noviembre de 1483, antes de que fuera ajusticiado, en Mondoñedo, el Mariscal Pardo de Cela. Hasta el 3 de enero de 1484 no se posesionó de su cargo el nuevo Gobernador, Diego López de Haro, señor de Sorbas del Consejo de S.M.  Pero, en realidad, no estaba totalmente dominada la rebelde nobleza gallega: seguía en pié, como un rescoldo, la de Pardo de Cela, continuada por su hija, Constanza Pardo de Cela y su yerno Fernán Arias de Saavedra, que se habían hecho fuertes en el castillo de Villajuán, donde fueron sitiados por las fuerzas reales, que no los rindieron hasta que el hambre y una epidemia acabaron con Doña Constanza y la mayor parte de los defensores.  Incluso la principal rebeldía, la del Conde de Lemos, apareció de nuevo, aunque acaudillada por un nuevo Conde: D. Rodrigo Enrique de Castro, nieto bastardo de D. Pedro Álvares Osorio. [...] Estos -los Reyes Católicos- , ocupados en la guerra de Granada, acudieron primero a los medios pacíficos, dirigiéndose al de Lemos para que entregase la fortaleza a un alcaide real; y al no hacerlo, como hubiera un cierto descanso en la campaña de la guerra granadina dicidieron marchar a Galicia para encargase ellos personalmente de la sumisión del rebelde magnate gallego […]  Sometido el de Lemos, los Reyes Católicos dicidieron continuar su viaje a Galicia para impetrar en Compostela la bendición del Apóstol para su campaña contro los moros grandinos. […] Prosiguieron su viaje por Galicia, marchando hacia La Coruña y otras ciudades gallegas […]  Emilio González López,  La insumisión gallega, op. Cit., p.p. 379-380
De Anónimo - GEO Epoche. Als Spanien die Welt beherrschte, vol. 31, 2008, p. 45, Dominio público, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=25293729

Setembro 2021, Jesús Pena

Referencias: -	González López, Emilio. Historia de la ciudad de La Coruña: la edad antigua y la media. Deputación da Coruña, Imprenta Provincial, 1992. ISBN: 84-86040-60-4. Mapa da web
BUSCAR:
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International