Caldaloba

HISTORIA DE GALICIA

(D. BENITO VICETTO)

Bibliografía Vicetto Pérez, D. Benito. Historia de Galicia (1865) Reflectido na “Bibliografía” da web: http://www.caldaloba.es.
VOLVER
Actualizado: novembro 2023
Mapa da web 1. Quen era D. Benito Vicetto? Naceu en Ferrol (A Coruña) o 21 de maio de 1824 e faleceu o 28 de maio de 1878; foi periodista, historiador, dramaturgo e novelista español. Exerceu como militar, oficial de prisións, director da Real Casa da Moeda de Xubia e funcionario de Facenda. Cabe destacar o seu labor como historiador na súa obra Historia de Galicia (1865) que abarca dende a Prehistoria ata o Reinado de Isabel II. Tamén cultivou poesía, novela, teatro e ensaio. Dirixiu “El Clamor de Galicia e Revista de Galicia” e foi considerado un dos fundadores do Rexionalismo. Ademais, foi unha figura clave para o renacemento da historiografía galega.
Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
2. Sobre o Castelo de Vilaxoán (Caldaloba): “[...] (trad. galego) Pedro Pardo de Cela era fillo de Juan Pardo, señor feudal de Cela e de Violanta de Aguiar; a pesar de non ser o primoxénito sucedeu por morte do seu pai na posesión dos bens e señorío da casa, unha das máis poderosas do país en atención ás moitas xurisdicións e fortalezas que comprendía, coma o castelo de Santa Cruz do Val de Ouro, castelo de Vilaxoán, casa de Villaguisada, casa de Santa María de Saavedra, castelo de Penadreda, castelo de Guitiriz e outras varias, hoxe arruinadas pola <<guerra dos viláns>>. [...] Apodérase Alonso de Lanzós do señorío de Andrade e loita no bispado de Mondoñedo contra Pardo de Cela, derribándolle os castelos de Saavedra e Vilaxoán (ver cita na web os imardiños). [...]Entón meteuse Fernán Ares de Saavedra en Villa Juán e dende cinco ou seis meses (1485) tomou ó Conde D. Rodrigo de Lemos o alcázar de Ponferrada, e o Conde de Camiña... [...] Arias Vázquez de Párraga -dice Aponte ocupándose da casa de Parraga (Parga)- tiña bons vinte escudeiros sen falta, e catrocentos vasalos, e douscentos de beetrías. O seu fillo Fernán Ares tiña os mesmos vasalos, e beetrias, e con máis os que ganou do seu tío Martín Vázquez, e tiña casa de vinte cinco bos escudeiros, e dende que casou con Dª Constanza de Castro (Constanza Pardo de Cela y Castro) súa tía, porque o gobernador Fernando de Acuña degolara a Pedro Pardo o pai dela, aconselláronlle que furtase a Vilaxoán, e que non obedeceran o Rei. E así se fixo. Veuno cercar (a Fernán Ares) o gobernador Diego López de Haro un ano pouco máis ou menos -e porque lles secou o pozo da auga, entroulle auga de choiva e pudriuse toda, de maneira que todos adoeceron- e a señora faleceu dentro, e Fernán Ares que tamén adoeceu foi ferido dunha pedra de trabuco – e a el e outros tres homes sans moi ben os prenderon, e axustizaron, senón lles valera Diego de Andrade. E polas cartas que se fixeron entre o gobernador e Diego de Andrade e Álvaro González; partiron toda a súa facenda (a de Fernán) en tercias, - e Diego de Andrade logo lle deu a súa parte, e o remediou... [...]”

Compartir en:

Pódeche interesar:

HISTORIA DE CALDALOBA LER MÁIS Historia do castelo, do pazo, fondo documental e transcricións OS IRMANDIÑOS ~ CALDALOBA LER MÁIS O preito de Tabera-Fonseca; o interrogatorio, testemuñas,… HEMEROTECA LER MÁIS Colección de artigos dos xornais e revistas sobre Caldaloba.
Febreiro 2022 Jesús Pena
BUSCAR:
caldaloba@caldaloba.es
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
Contacto: caldaloba@caldaloba.es
Caldaloba
Actualizado: novembro 2023
VOLVER
Mapa da web

HISTORIA DE GALICIA

(D. BENITO VICETTO)

1. Quen era D. Benito Vicetto? Naceu en Ferrol (A Coruña) o 21 de maio de 1824 e faleceu o 28 de maio de 1878; foi periodista, historiador, dramaturgo e novelista español. Exerceu como militar, oficial de prisións, director da Real Casa da Moeda de Xubia e funcionario de Facenda. Cabe destacar o seu labor como historiador na súa obra Historia de Galicia (1865) que abarca dende a Prehistoria ata o Reinado de Isabel II. Tamén cultivou poesía, novela, teatro e ensaio. Dirixiu “El Clamor de Galicia e Revista de Galicia” e foi considerado un dos fundadores do Rexionalismo. Ademais, foi unha figura clave para o renacemento da historiografía galega. 2. Sobre o Castelo de Vilaxoán (Caldaloba): “[...] (trad. galego) Pedro Pardo de Cela era fillo de Juan Pardo, señor feudal de Cela e de Violanta de Aguiar; a pesar de non ser o primoxénito sucedeu por morte do seu pai na posesión dos bens e señorío da casa, unha das máis poderosas do país en atención ás moitas xurisdicións e fortalezas que comprendía, coma o castelo de Santa Cruz do Val de Ouro, castelo de Vilaxoán, casa de Villaguisada, casa de Santa María de Saavedra, castelo de Penadreda, castelo de Guitiriz e outras varias, hoxe arruinadas pola <<guerra dos viláns>>. [...] Apodérase Alonso de Lanzós do señorío de Andrade e loita no bispado de Mondoñedo contra Pardo de Cela, derribándolle os castelos de Saavedra e Vilaxoán (ver cita na web os imardiños). [...]Entón meteuse Fernán Ares de Saavedra en Villa Juán e dende cinco ou seis meses (1485) tomou ó Conde D. Rodrigo de Lemos o alcázar de Ponferrada, e o Conde de Camiña... [...] Arias Vázquez de Párraga -dice Aponte ocupándose da casa de Parraga (Parga)- tiña bons vinte escudeiros sen falta, e catrocentos vasalos, e douscentos de beetrías. O seu fillo Fernán Ares tiña os mesmos vasalos, e beetrias, e con máis os que ganou do seu tío Martín Vázquez, e tiña casa de vinte cinco bos escudeiros, e dende que casou con Dª Constanza de Castro (Constanza Pardo de Cela y Castro) súa tía, porque o gobernador Fernando de Acuña degolara a Pedro Pardo o pai dela, aconselláronlle que furtase a Vilaxoán, e que non obedeceran o Rei. E así se fixo. Veuno cercar (a Fernán Ares) o gobernador Diego López de Haro un ano pouco máis ou menos -e porque lles secou o pozo da auga, entroulle auga de choiva e pudriuse toda, de maneira que todos adoeceron- e a señora faleceu dentro, e Fernán Ares que tamén adoeceu foi ferido dunha pedra de trabuco – e a el e outros tres homes sans moi ben os prenderon, e axustizaron, senón lles valera Diego de Andrade. E polas cartas que se fixeron entre o gobernador e Diego de Andrade e Álvaro González; partiron toda a súa facenda (a de Fernán) en tercias, - e Diego de Andrade logo lle deu a súa parte, e o remediou... [...]”

Compartir en:

Pódeche interesar:

HISTORIA DE CALDALOBA LER MÁIS Historia do castelo, do pazo, fondo documental e transcricións OS IRMANDIÑOS ~ CALDALOBA LER MÁIS O preito de Tabera-Fonseca; o interrogatorio, testemuñas,… HEMEROTECA LER MÁIS Colección de artigos dos xornais e revistas sobre Caldaloba.
Bibliografía Meilán Amor, D. Manuel. Geografía General de el Reino de Galicia (Tomo IV, provincia de Lugo; 1928) Reflectido na “Bibliografía” da web: http://www.caldaloba.es.
Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
Febreiro 2022 Jesús Pena
BUSCAR:
Licencia Creative Commons
Fontes de Vilaxoán por Jesús Pena se distribuye bajo una Licencia Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Basada en una obra en http://www.caldaloba.es.
O contido deste sitio web www.caldaloba.es está baixo a licenza Creative Commons Attribution 4.0 International