A MEIGA DE CALDALOBA Di unha lenda que nos arredores de castelo de Caldaloba pasou unha tempada unha meiga, das que Mariño Ferro distingue como bruxas-voadoras (seres míticos), en contraposición ás bruxas-curandeiras, persoas reais que teñen poderes. Esta meiga-voadora de Caldaloba saia ós camiños á procura de mozos cos que pasala noite. Un mozo de Xoibán, asaltado pola meiga unha noite, tivo que valerse dun rosario á noite seguinte para librarse da meiga que, escarmentada, acabou fuxindo do lugar. Por Isaac Rielo Carballo Cancioneiro da Terra Chá (Pol) Ed. do Castro. A Coruña, 1980 A MOURA FADADA No soto do castelo de Caldaloba, hai unha moura fadada que garda o trigo que rouban as formigas do maior formigueiro do mundo. En Couto Dá, entre Reiriz e Viladonga, na freguesía de Ramil (Castro de Rei), segundo informa Isaac Rielo Carballo, hai unha fonte onde vive unha princesiña moura convertida en troita. Por Isaac Rielo Carballo Cancioneiro da Terra Chá (Pol) Ed. do Castro. A Coruña, 1980. A SERPE ENCANTADA Na Pena do Castelo tiña o seu burato unha grande cobra alada, capaz de tragar bois enteiros e que mesmo nunha ocasión papou un home que andaba por alí apañando nos toxos. Para baixar a beber ó rego do Corvos metía a cola na boca e baixaba a rolos polas costas. No pazo de Caldaloba, próximo ó castelo, que coma levamos conta cun magnífico repertorio de seres fantásticos, non falta tampouco unha serpe encantada que nun tempo trouxo aterrorizada á comarca. Un dos donos do pazo, D. Gabriel Antonio de Montenegro deu morte á cobra. Desfeito o encanto o Montenegro incorporou a serpe ó seu escudo. Por García Mato, José L. e Fdo. Dióxenes op. cit.